«خاطرات حجت الاسلام منتظری
{امام جمعه سابق شهرستان انار}
[سالهای ۸۲الی۸۹]
(بنام خدا)
تاریخ شهرستان انار از زمانی که أبان بوده و تا زمانیکه تغییر نام به انار داده، فراز و نشیبهای عجیب و غریبی را پشت سرگذاشته و به جهت موقعیت جغرافیایی، ساکنانش حوادث تلخ و شیرینی را مشاهده کرده اند و در اثر بی توجهی زمامداران و بده بستانهای معمول اقوام و طوایفی که به اصطلاح حاکم این شهر بوده اند بی مهری های غیر قابل تصوری بر این خطه از کشور وارد شده که از نظر تقسیمات کشوری بویژه در صد سال گذشته دهستان بودن و بعد بخش شدن و بعدش سیر نزولی و تبدیل به یک شهرشدن و…. همه اینها حاکی از بی صاحبی و فقدان انسانهای دلسوز در راس این منطقه بوده است، با پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (قدس سره) و تداوم این نهضت بزرگ به رهبری حضرت امام خامنه ای(مدظله العالی) در سالهای ۶۸ و ۸۸ شاهد تحول خاصی دراین شهر بوده ایم ( ارتقاء به بخش و بعد از بیست سال ارتقاء به شهرستان)
******
دوسال تلاش بی نتیجه در سالهای پایانی دولت اصلاحات
از آنجایی که در سالهای ۸۲ الی ۸۸ در جریان مستقیم ارتقاء بخش انار به شهرستان بودم و برای اینکه همشهریان عزیز از روند این تلاشها مطلع شوند و در جریان این تحول بزرگ که برای شهرستان ما یک نقطه عطف و آغاز پیشرفت بود و شهر عزیزمون را
از یک خطر حتمی نجات دادقرار بگیرند، خاطرات خودم را بیان میکنم، واقعا در آن شرائط، با سرمازدگی ها، خشک سالی ها، تک محصول بودن، مهاجرتها و بی کیفیتی آب و کمربندی وکینه هائی که بعضی ها از این شهر و مردم انقلابیش در دل داشتندو … انار قطعا در حاشیه قرار میگرفت و طولی نمی کشید که انار تبدیل به منطقه متروکه می شد.)
ولی به لطف الهی و همت و همکاری همشهریان عزیز، علیرغم همه کارشکنی ها در خرداد سال ۸۸این اتفاق مبارک و پرمیمنت برای شهرمان رخ داد.
در ابتدای سال ۸۲ بود که اولین اقدام برای این امر انجام شد، مذاکره با مرحوم حجت الاسلام سلطانمرادی امام جمعه کشکوییه که به اتفاق بخشدار وقت حاج حمید ملانوری از ایشان خواستیم که در جهت الحاق بخشی از کشکوییه به انار در این امر همکاری کنند، تلاشها ادامه پیدا کرد، طومارهای متعدد نوشته شد، در آن شرایط آنچه برای ما اولویت داشت ارتقاء به شهرستان بود و برای نیل به این هدف، گفتگو، مذاکره، ارسال نامه ها بطور مرتب انجام میشد، چه در دولت اصلاحات و چه در دولت دکتر احمدی نژاد، نامه ها به فرمانداری رفسنجان، استانداری و وزارت کشور که در دولت اصلاحات آقای موسوی لاری وزیر کشور بودند، ادامه داشت، ولی علیرغم همه تلاشها، با مخالفتهای عدیده ای روبرو می شدیم و امکان الحاق مناطقی از کشکوییه وجود نداشت، تا اینکه سال ۸۴ دوره دوم دولت اصلاحات تمام شد.
سال ۸۴ آغاز دولت نهم به ریاست دکتر محمود احمدی نژاد
با شروع دولت نهم کشور وارد مرحله جدیدی شد که استقرار دولت دکتر احمدی نژاد بود و با توجه به دولت مردمی و ارزشی که مورد حمایت رهبر معظم انقلاب هم بود، پروژه ارتقا به شهرستان با امید بیشتری پیگیری شد.
یکی از شانس های خوب ما شخص وزیر کشور بود که اهل رفسنجان و از خاندان پورمحمدی ها بود و ما می توانستیم با وساطت جناب آقای دکتر حسینی (معاون فعلی پارلمانی رئیس جمهور) و دکتر علی اصغر پورمحمدی که در صدا و سیما مسئولیتی داشتند با وزیر کشور ارتباط پیدا کنیم.
یکی از اموری که در استقرار هر دولتی طبیعی است تغییر و جابجایی مدیران و مسئولین است و در آن شرایط برای رسیدن به ارتقاء باید تیم مسئولین شهر، بومی باشند که با دلسوزی بیشتر پیگیر قضیه باشند، لذا با رایزنی های مختلف اکثریت مسئولین انار بومی شدند، بخشدار: جناب حاج محسن صالحی -(فرماندار فعلی)، شهرداران: (حاج اسدالله رضوی، علی قدیری و مهندس عبدالرضایی)-(حاج اصغر رضاپور) آموزش و پرورش، (مهندس گرجی) جهاد،(بهشتی) هلال احمر، (رضارشیدی) مخابرات،(دکتر عباسپور و دکتر رضایی پور) دانشگاههای آزاد و پیام نور،(عسکری) تامین اجتماعی، (حاج اکبرعلی حسینی) رئیس شورای بخش،ووو…
که از نیروهای بومی و فعال منطقه بودند و درارتقاء بخش به شهرستان همکاری بسیار خوبی داشتند.
شوراهای، شهر و روستاها بویژه رئیس شورای شهر انار بویژه مرحوم حاج محمد خادمی از هیچ کوششی دریغ نمی کرد و در سفرهای دسته جمعی تعدادی از مسئولین به کرمان و تهران همکار بسیار خوبی بود (خدا رحمتش کند)
سال ۸۵ وموانع موجود و حضور رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در بخش انار
سال ۸۵ بود که باز با سنگ اندازیهائی مواجه بودیم،
جالب است بدانید که یکی ازشخصیتهایی که در این موضوع نظر خاصی داشت و بسیار هم تاثیرگزار بود مرحوم حجت الاسلام والمسلمین هاشمی رفسنجانی رئیس مجممع تشخیص مصلحت نظام بود که درطول ۲۸سال بعد از انقلاب در سفرهاشون به کرمان، شهر انار و زیرساختهای شهر را ندیده بودند، البته در دوران طلبگی و پیش از انقلاب برای رفت و برگشت به نوق و قم در انار زیاد توقف داشتند که شرایط و زیر ساختهای شهری سال ۸۵ با آن سالهابسیار فرق کرده بود ، و حضور ایشان در انار و جلوگیری از کارشکنیهای بعضی از اصحاب بسیار لازم بود. تا اینکه در دیداری که به اتفاق حجج اسلام سلمه ای، مرحوم سلطانمرادی،غلامرضایی، ملانوری در دفتر مجمع با ایشان داشتیم، علیرغم اینکه یکی از دوستان گفتند اینجا مطلبی در باره انار بیان نشود
من گفتم:
هر کجا که من بتوانم از حق شهرم دفاع کنم و کوتاهی نمی کنم
ازقضا بعد از گفتگوهای مختلفی که شد بحث ارتقاء پیش آمد و من توضیحاتی دادم و مرحوم سلطانمرادی گفتند نظر من اینست که تمام بخش کشکوییه را ملحق به انار کنند و بعد ازارتقاء به شهرستان، دوباره کشکوییه را جدا کنند، که مرحوم آقای هاشمی بلافاصله وبا لحن خاص و پر معنایی گفتند:
شما از جیب خلیفه می بخشید، من با این بده بستانها مخالفم.
اینجا بود که متوجه شدیم ایشان نظر مثبتی ندارند، بعدش رو به من کردند و گفتند: شما اناری هستی؟ گفتم: بله
گفت: مردم انار چطور مردمی هستند؟
گفتم: مردمی مومن و انقلابی و شهید داده و اکثریت مردم مقلد امام خمینی ورهبر معظم انقلاب هستند، ولی مردم انار از شما گلایه مندند!!!!
تعجب کردو گفت چرا؟
گفتم: چون سالهای قبل از انقلاب محل توقف شما بین نوق و قم، انار بوده ولی الان بعد از ۲۸سال یکبار هم به انار نیامدید تا ببینید این شهر به کجا رسیده است.
ایشان گفت: در اولین سفر به رفسنجان، به انار هم خواهم آمد.
من از این جهت خوشحال شدم که ایشان بعنوان یک مسئول طراز اول کشور وشخصی تاثیرگزار در جلوگیری از کارشکنی های مخالفین ارتقاء انار به شهرستان، حضورش لازم است و هیچ انگیزه سیاسی دیگری مطرح نبود.
لذا در سال ۸۵ که دولت دهم مستقر شده بود قرار شد یادواره شهیدان شهرمان برگزار شود و تعیین سخنران به عهده امام جمعه بود که در آن شرایط حساس که همه دنبال تحقق این پروژه تاریخی برای انار بودیم و کارشکنیهای بعضی از افراد خاص را می دیدیم حضور آقای هاشمی میتوانست تا حدی این گره را باز کند و جلوی بعضی از کارشکنی ها را بگیرد، لذا نامه ای به ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام نوشتیم و گفتیم طبق وعده ای که سال قبل دادید ما منتظر حضور شما هستیم، که با استقبال ایشان مواجه شدیم ومجموع مسئولین بر بهره برداری ازسفرو حضور ایشان در جهت احقاق حق مردم انار متفق القول شدیم و با هماهنگی دفترایشان و مسئولین سفر، نقاط مختلف و حساس شهر، از جمله مجموعه عظیم دانشگاه آزاد، حوزه علمیه، خیابانها و بلوارها و سایر زیر ساختها را در مسیر بازدید ایشان قرار دادیم تا بدانند انار سال۸۵،تا انار چهل سال قبل، از زمین تا آسمان فرق کرده است، بالاخره ایشان همه جا را بازدید کردند و از پیشرفت منطقه تعجب کردند که در سخنرانی شان درمراسم یادواره شهدا در مهدیه امامزاده محمد صالح مطالب مبسوطی را ارایه کردند که بخشی از آن سخنرانی در باره شهر انار بود، ایشان گفتند:
دیدن منظره پر شور و اجتماع مردم خوب انار و بزرگداشت بهترین انسانهای تاریخ، شهدا و سربازان خدا برای بنده بسیار ارزشمند است.
من در این بحث کوتاهی که با شما دارم، دو سه موضوع را می‌خواهم مطرح کنم: اولا راجع به خود انار، این شهر خوب و بعد راجع به شهدا و شهادت و سوم راجع به کشورمان و شرایطی که در ان زندگی می‌کنیم.
در مورد انار باید عرض کنم که کم کم به آن نقطه‌ای که حقش بوده و مدتی از این حقش محروم بوده، دوباره دارد می‌رسد. انار در تاریخ تا آن مقداری که من مطالعه کرده و دیدم، یکی از سه کانون قابل توجه در منطقه بوده است. انار و رفسنجان و یک نقطه دیگری که هنوز خیلی مشخص نیست کجاست. این مربوط به تاریخ جدیدمان نیست (بلکه) در گذشته‌های بسیار دور، این وضع برای انار بوده است.
طبیعی است به خاطر اینکه دشت انار به دلیل شرایط جغرافیایی و شرایط اقلیمی و آب و هوایی در شرایطی بوده که استعداد منطقه آباد را داشته است.
بیشترین برخوردی که ما با انار داشتیم، عبوری بوده است. من حدود ۶۰ سال است که بارها و بارها از شهر شما عبور کردم. گاهی به خاطر شرایط بد ماشین‌ها، مدتی در همان نقطه گاراژ و منطقه‌ای که ماشین‌ها عبور می‌کردند؛ می‌ماندم و با بعضی از مردم انار تماس داشتم. ولی در خارج شهر ما تماس‌های زیادی با مردم انار داشته و داریم.
بیشترین و مهمترین تماس‌های ما مربوط به دوران دفاع مقدس است که ما با نیروهای رزمنده‌ای که از رفسنجان، انار، نوق و کشکوئیه می‌آمدند، تماس داشتیم.
در جاهای سخت، جاهایی که اگر گره نظامی پیش می‌آمد، چند لشکر خط‌شکن و گره‌گشا بودند. یکی از آن‌ها لشکر شما (۴۱ ثارالله) و نیروهای رزمنده مخلصی بود که شما در جبهه داشتید.
قبل از جنگ، وقتی انقلابمان پیروز شد و به شهدای دوران انقلاب پرداختیم، دیدیم که انار جزو شهید داده‌های آن دوران بود و این افتخار برای شما اناری‌ها در تاریخ ثبت شده است. گویا در راهپیمایی که داشتید و به طرف نوق می‌رفتید در این مسیر با شما برخورد کردند و شهید و زخمی دادید. این از افتخارات ارزشمند بخش‌های مختلفی از کشور ماست که اناری‌ها در این میدان گوی سبقت را ربوده‌اند و انار با شرایطی که امروز دارد و با زندگی خوب مردمش که متکی به تولید آن هم تولید کشاورزی که سالم‌ترین حرکت مرمی تاریخی ایران ما بوده و هنوز هم هست و بحمدالله با تاسیس دانشگاه‌ها در اینجا، استعدادهای خوب مردم انار در مسیر تکامل قرار گرفته و امیدواریم که شما بتوانید این استعادهای ارزشمندتان را به ان نقطه‌ای که استحقاقش را دارید، برسانید….
اظهاراتی که امام جمعه محترم، فعال و پرکار شما (حجت‌الاسلام منتظری) در این جلسه بیان کردند، کلماتی که از فرزند شهیدتان (مصطفی یوسفی) شنیدیم، آمار و ارقامی که بخشدار عزیزمان( حاج محسن صالحی) مطرح کردند و مداحی خوبی که شنیدیم، مجموعه اینها صفایی به این اجلاس شما داد.
حتما ارواح پاک شهدای شما در این فضای خوب انار در پرواز است و ما را می‌بینند. آن‌ها اگر ببینند ما راه آن‌ها را ادامه داده و پیام خون آن‌ها را شنیده و به پیام آن‌ها وفاداریم برای ما دعا میکنند و دعای شهید را خدا می‌پذیرد. بهترین شفای ما در روز قیامت، شهدای ما هستند.
با سفر مرحوم حجت الاسلام والمسلمین هاشمی رفسنجانی حجم کارشکنی ها کمتر شد ولی همچنان جمعی راضی نبودند که مناطقی از کشکوییه به انار ملحق شود..
آخر دوره اول ریاست جمهوری دکتر احمدی نژاد و بهترین فرصت چانه زنی
در خرداد سال ۸۸ دوره اول ریاست جمهوری احمدی نژاد رو به اتمام بود و ستادهای انتخاباتی جدید در حال احداث که باز ما ازاین موقعیت هم بطور جدی استفاده کردیم و به مسئولین ستادتبلیغات استانی آقای احمدی نژاد و واسطه ها از جمله حجت الاسلام سید احمد حسینی سیرجانی و دکتر جلالی نماینده فعلی گفتیم: مردم انار این دوره به آقای احمدی نژاد رای نخواهند داد، چون در این چهارسال علیرغم وعده ها و قولهایی که از طرف هیئت دولت و وزارت کشور داده شد انار به شهرستان ارتقاء پیدا نکرد.
جناب دکتر جلالی نماینده فعلی گفتند: شما سریعا این موضوعات را طی نامه ای بنویسید و من به واسطه دکتر الهام و حاج آقای دوستعلی که کرمانی و دبیر هیئت دولت بودند نامه را به دست آقای احمدی نژاد میرسانم. که بعد از نامه نگاری های جدید و انتقادات شدید، جناب آقای دکتر احمدی نژاد وقتی از موانع ارتقاء و حد نصاب نبودن جمعیت آگاه شدند و از طرفی کارشکنی های بعضی از افرادی که مخالف جدی دولت نهم هم بودند!!! با یک اقدام انقلابی و با استفاده از اختیارات ویژه ریاست جمهوری در خرداد سال۸۸ بخش انار را بدون الحاقات جدید به شهرستان ارتقاء دادند. که مورد تصویب هیئت دولت قرار گرفت.
این خبر خوشحال کننده را مهندس کمالی معاون استاندار محرمانه به ما دادند وگفتند عصر روز جمعه با همراهی بخشدار، شهردار و رؤسای شوراها به کرمان بیایید تا استاندار دراین زمینه توضیحات مقدماتی را بدهند عصر جمعه اینجانب با جمعی از مسئولین وقت، از جمله حاج محسن صالحی(فرماندار فعلی) و مهندس عبدالرضایی و حاجی آقای علی حسینی(شورای بخش) به جلسه استانداری رفتیم که دکتر دهمرده بعد از سخنان مقدماتی گفت: ما روز دوشنبه ۱۸خرداد برای اعلان خبر شهرستان ، به اتفاق مدیران کل استان به انار می آییم که من با اظهار تشکر و خوشحالی گفتم: قدمتون برچشم ولی متاسفانه دوشنبه(۱۸خرداد) من نیستم چون روز یکشنبه(۱۷خرداد) بعنوان روحانی کاروان، عازم مکه مکرمه هستم. ایشان گفت من روز یکشنبه سفری به تهران دارم، بعد از اینکه استاندار رفت، جلسه با حضورمعاون ایشان مهندس کمالی ادامه پیدا کرد که بعد از ده دقیقه رئیس دفتر استاندار آمد و گفت: استاندار گفته سفر روز یکشنبه ام را به تهران لغو کنید چون مایلم امام جمعه هم در مراسم اعلام ارتقاء بخش انار به شهرستان حضور داشته باشند.
که سرانجام در روز هفده خرداد سال۸۸ با حضوراستاندار وقت دکتر دهمرده و کلیه مدیران کل استان کرمان در سالن اداره تبلیغات اسلامی رسما شهرستان شدن انار اعلام شد و جناب حاج محسن صالحی به سرپرستی فرمانداری، شهرستان انار منصوب شدند.
سفر به مکه مکرمه و شکرگزاری به درگاه الهی
عصر یکشنبه ۱۷خرداد با خوشحالی تمام و از اینکه بالاخره زحمات شش ساله به نتیجه مطلوب رسید، جهت شکرگزاری به استان ربوبی، عازم مکه مکرمه شدم.
با این اتفاق مبارک که دکتر حاجی بابایی وزیر وقت آموزش و پرورش در جمع مردم انار در امامزاده گفت: اگر این اقدام انقلابی دولت در این برهه انجام نمیشد تا پنجاه سال دیگر هم انار با این جمعیت ۳۷هزارنفره و حوزه کوچک جغرافیایی شهرستان نمیشد، این سخن به این معناست که به لطف الهی و همه تلاشهای بی وقفه، انار در سال ۸۸ پنجاه سال جلو افتاد.
در شرایط اولیه ارتقاء انار به شهرستان، باید پیگیریهای جدی به عمل می آمد، بویژه موضوع بهداشت و درمان که شهر انار وضعیت مناسبی نداشت، در فرمانداری رفسنجان که حاج محسن صالحی و بعضی از مسئولین اناری هم تشریف داشتند به نمایندگان دولت گفتم بعد از سی سال از انقلاب، چرا باید ما در مرکز کشور و در مرکز ثقل جاده های ترانزیتی پر خطر، یک ساختمان درمانی بدون حصار داشته باشیم که شبها رانندگان جاده ای در آن محوطه رفت و آمد کنند که وقتی در دل شب راننده بلوچ با آن لباسهای سفید وارد محوطه میشود، یکی از پرستاران به خیال اینکه یکی از همکارانش هست به طرف او میرود و با ترس وحشت به داخل ساختمان فرار میکند.
چرا باید سردخانه با ظرفیت فقط سه یا چهار جنازه باشد، در حالیکه بعضی وقتها ده الی پانزده جنازه در اثر تصادفات جاده ای می آورند که مجبورند بیرون سردخانه بگذارند و شبها سگهای ولگرد با استشمام خون، چنان در اطراف بیمارستان پارس میکنند که بیماران بستری شده از ترس و وحشت، بیماری خود را فراموش می کنند و صحبتهای تند و تیز دیگری که باعث شد عصر همان روز گروهی از دولتی ها برای دیدن واقعیت به انارآمدند و متوجه مرکز درمانی بدون حصار ودیوار شدند و خوشبختانه در جلسه استانی هیئت دولت در کرمان، ارتقا مرکز درمانی انار به بیمارستان فعلی (۳۲تختخوابی) که در شرف تاسیس است به تصویب رسید .
به لطف الهی از آن تاریخ به بعد به همت مسیولین و خیرین بناها و تاسیسات مختلف بهداشتی و درمانی در شهرستان آغاز شد که انشاالله با افتتاح بیمارستان جدید مردم انار ازاین جهت هم به حق خودشان نائل خواهند شد.
سال۸۹ پایان امامت جمعه دوره اول، و یک تقدیر و تشکر
در آن شرایط که این موضوعات پیگیری می شد، امام جمعه جدید آمدند را و ماهم بمدت نه ماه مشغول معالجه دیسک کمر بودیم که بعد از معالجه، به امامت جمعه شهرستان شهربابک منصوب شدیم.
در این تلاشهای چندین ساله، همت رسانه های محلی و استانی، بویژه هفته نامه سمنگان و هیئت تحریریه و در رأس سرکار خانم عصمت قدیری، مهدی خواجه پور در انعکاس این خواست بحق مردم شهرستان انار قابل تقدیر و سپاسگزاری است.
در پایان خدمت عزیزان و همشهریان گرامیم عرض کنم که این خاطرات و داستانهای تلخ و شیرین ، خدمت و خیانت، محبت و عداوت، حسادت و لجاجت، قدردانی ها، ناسپاسیها و نامهربانی ها همچنان ادامه داشته و خواهد داشت، گرچه بسیاری از خاطرات تلخ را نگفتم، ولی این طبیعت دنیا و زندگی دنیاست، و به فرمایش قرآن کریم:
{ با انجام همه‌ى وظایف، باز هم به حسن عاقبت خود و نتیجه‌ى نهایى کارتان مطمئن نشوید و بر خداوند امید و توکل داشته باشید و بدانیم که امکانات و موقعیتها، بیش از چند روزى در دست شما نیست.}
((وَ لِلَّهِ عاقِبَهُ الْأُمُورِ))
حال بعد از گذشت چندین سال از این اتفاق مبارک، باید همه و همه دست بدست یکدیگر داده و در جهت عمران، شکوفایی، ایجاد کارخانجات خرد وکلان، تقویت شهرک صنعتی، سرمایه گذاری دربخشهای مختلف تولیدی واقتصادی،و نجات شهرستان از تک محصولی، و به موازی آن تلاش در جهت گسترش فرهنگ و حفظ و تقویت هنجارها و ارزشهای دینی و فرهنگی شهرستان، بیش از پیش تلاش نماییم.
انشا الله
حسن منتظری
