متن پیام به شرح زیر می باشد:
بسم الله الرحمان الرحیم
انا لله وانا الیه راجعون
آفتاب بی دریغ را چه شد؟ در این بامداد سرد دیماه نودوپنج،که خجل از کرده ی گردون،سراز مشرق دماوند برآورد تا خون نشسته در دل ایران را، در ناباوری خاموشِ شب،روشن سازد، آنهم در یکصدو شصت و پنجمین سالگرد شهادت میرزا تقی خان امیرکبیرتا خبر فقدان جانسوز امیر زمانه،سردارِفاتح دلهای میهن پرست،حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی را به بانگ محزون این سروده ی مانا، در گوش جانها زمزمه نماید؛
گریه کن که گر، سیل خون گَری، ثمر ندارد
ناله ای که ناید زنای دل،اثر ندارد
هرکسی که نیست اهل دل،ز دل خبر ندارد
دل زدست غم مَفَر ندارد
دیده غیراشک تَر ندارد
این محرم و صفر ندارد
مَرد و، جز هلاک،چاره ای دگر ندارد!!
آری،آفتابِ جانِ هاشمی،از لب بامِ مشتاقانِ او پرید تا درختِ خرد و مصلحت،سایه از حلاوت خیال یاران بر چیند.
ای دریغ و صد دریغ،بیداد گردون را!
اینک که آن تنِ رنجور اززخمهای دوران مبارزه و زندان و آن سینه ی فراخ که(گنجخانه ی اسرار انقلابش) نامیده بود،میرود تا با هزار آرزو،همچون بیشمار گنجهای پیدا وپنهان،در سینه ی پر رمز وراز خاک ایران زمین،آرام گیرد چه دل انگیز و تأثر بار مینماید آن سروده ی جاوید اطهری کرمانی که:
بگذار ببینمش اکنون که میرود
ای اشک! از چه راه تماشا گرفته ای؟!
نام بزرگ او که جغرافیای کوچک زادگاهش را شهره تاریخ نمود همواره یادآور شکوه مردی خواهد بود که اوراق دفتر تاریخِ پرفراز و نشیب این بومِ کهن در درک و ثبت وجودِ غنیمت و مبارکش،تردیدی نخواهد داشت!
مردی بزرگ که عرصه معاصر ِ(سیاستِ بین الملل) او را ، در ذکاوت و دانایی و سیاست وتوانایی، در ردیف انگشت شماران روزگار معرفی نمود!
(مصلحت)واژه ایست که بعد از قرنها، میتوان، مفهوم عالی آنرا در مطالعه ی تاریخی که با نقش آفرینی آن مرد تاریخ ساز رقم خورد،به درستی درک نمود!
روح بزرگ او که سرچشمه ای ناب و زلال داشت از آنچه که در قالب یک جسم بشری و در عالم خاکی به او سپرده شده بود،سر فراز و تأثیرگذار،گذر نمود و جان بی قرار ،صبور و با ایمان او از پی سالها ممارست وتحمل نامرادی ها و کج رفتاریهای خَرَدخُردان وحقیر اندیشان، کالبد خاکی را به اشتیاق ملاقات یاران افلاکی ، ترک نمود.
روح الله یاردیرین خود را از خانه ی خاکیان پس گرفت و امروز، صبحِ اشک آلوده ی دماوند را کجا و دروازه ی پر هیاهوی برزخ کجا؟؟!!
خیل ارواح نفیس شهدایی که تحت فرمان آن فرمانده ی غیور،ره به روضه رضوان نمودند، گواه روز پرشور آسمان است دراین غروب غمگین زمین!
دریغا وحسرتا مارا، که بازماندگانِ خیره و مبهوت این حکایتیم!
فقدان وجود عزیز و مغتنم آن مرد سرنوشت ساز،خدوم و فکوررا،به محضر حضرت بقیه الله،یار دیرین ایشان رهبر معظم انقلاب،بزرگان نظام و مراجع عالیقدر و ملت بزرگ،فهیم و قدرشناس ایران اسلامی،تسلیت عرض مینمایم.
تحمل این ضایعه اما برای جغرافیای افتخار آفرین زادگاهش، داستانیست متفاوت!!
این غم بزرگ را به تمامی مردمی که نمایندگی ایشان را در مجلس شورای اسلامی بعنوان لوح افتخار بر سینه دارم،از صمیم قلب تسلیت عرض مینمایم.
راهش پر رهرو و روح بلندش قرین توجه و آرامش باد که او پیوسته زنده خواهد بود.
هرزمان نو میشود دنیاو، ما !
بیخبر از نو شدن اندر بقا
پس ترا هر لحظه مرگ و رجعتیست
مصطفی فرمود دنیا ساعتیست
آزمودم مرگ من، در زندگیست
چون رهی زین زندگی، پایندگیست!
احمد محمدی انارکی
بیستم دیماه نودوپنج خورشیدی
