به گزارش خبرنگار ایلنا، فخرالدین احمدی دانش آشتیانی (وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش) در همایش همدلی شورای هماهنگی تشکلهای فرهنگیان، اظهار داشت: دغدغه من درباره آموزش و پرورش از سالهای پیش بوده و مطالعات به همراه اجرا مدنظرم بوده است.
وی افزود: آقای رییس جمهور در شروع دولت تدبیر تاکید زیادی داشتند که برای تصدی وزارت آموزش و پرورش بیایم. با من تماس گرفتند و گفتند که رزومه بفرست و من در آن ایام مخالفت کردم. بار دیگر یک ماه و نیم گذشته دولت من را فراخواند و گفت که رییس جمهور تمایل دارند شما این مسئولیت را برعهده بگیرید که بازهم قبول نکردم.
وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش در ادامه خاطرنشان کرد: دلیل دیگرم برای اینکه قبول نمیکردم به آموزش و پرورش بروم، این بود که جناب نجفی بر من ارجحیت دارند و فرهنگیان ذهنیت خوبی از دوران تصدی ایشان دارند و اگر آقای نجفی سکاندار میشد، به هر حال انگیزهها تقویت میشد.
وی افزود: دوئل ما به روزهای آخر رسید و من مجددا پیامی دادم که آمادگی ندارم؛ ولی نه اینکه از ورود به این عرصه به خاطر مشکلاتش نگران باشم بلکه به خاطر کار فکری و عملیاتی که داشتم، مخالفت میکردم. در روز شنبه بازهم عنوان کردند که شما حتما باید بیایید و جلسهای با آقای نجفی داشتم و ایشان گفتند که شما اعلام حضور کنید.
وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش با بیان اینکه فکر میکنم فرصت بسیار خوبی است که دیدگاههای مربوط به آموزش و پرورش را مطرح کنم، بیان کرد: مهمترین دغدعه من این است که جایگاه آموزش و پرورش را در توسعه کشور برای دولتیان، مردم و نهادها جا بیندازیم که همه اینها نیازمند آموزش و پرورش هستند نه اینکه آموزش و پرورش نیازمند کمک از دستگاهها و نهادها باشد.
دانش آشتیانی در ادامه بیان کرد: به شدت مخالفم که التماس کنم و پول بگیرم هر چند مجبورم و باید این کار را انجام دهم. نباید چانهزنی کنم و بگویم مساله معیشت معلم را حل کنید هر چند مجبورم و باید این کار را انجام دهم.
وی با بیان اینکه من در آموزش و پرورش تمام تاکیدم بر روی مدرسه است، گفت: متاسفانه زمانی دارم به آموزش و پرورش ورود پیدا میکنم که یک بدنه بسیار گسترده و بزرگی دارد و این بزرگی، مانع حرکت است.
وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش در ادامه خاطرنشان کرد: مساله اصلی من؛ شان و شئونات مقام معلم است نه به عنوان اینکه یک شغل است بلکه باید این فرد جایگاه و منزلت داشته باشد تا دانشآموز از این جایگاه الگو بگیرد.
وی ادامه داد: در کشور جریانهای سیاسی مختلف با تفکرات مختلف وجود دارد اما فکر نمیکنم هیچ جریانی قبول نداشته باشد که آموزش و پرورش؛ دستگاه سرمایهای نیست. اگر به آموزش و پرورش توجه نکنیم، نه اقتصاد نه فرهنگ و نه رفاه خواهیم داشت.
دانش آشتیانی اضافه کرد: مساله آموزش و پرورش باید اولویت اول کشور باشد، مساله آموزش و پرورش از برجام اهمیت بیشتری دارد. معتقدم که اگر با این نگاه همه مسولان فکر میکردند ما اصلا نیاری نداشتیم که برجام را به وجود آوریم. چه وزیر بشوم چه نشوم اما فرصتی پیش آمده که این مسایل را مطرح کنم.
وی با بیان اینکه مدرسه جایگاهی برای آموزش صرف فیزیکی و شیمی نیست، افزود: مدرسه محیطی برای یادگیری برای آمادگی زندگی اجتماعی است.
وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش عنوان کرد: باید با روانسازی، کوچکسازی آموزش و پرورش و واگذاری اختیارات به حوزههای پایینتر و مدرسه عمل کنیم. فکر نکنیم که میشود آموزش و پرورش را از طریق بخشنامه حل کرد. بوروکراسی اداری تا زمانی که بینش در افراد اتفاق نیفتد، مخرب است.
وی تصریح کرد: دیدگاه من این است که باید آموزش و پرورش را به عنوان یک پروژه ملی مطرح کنیم که چگونه باید حمایت و پشتیبانی شود. از سوی دیگر ستاد آموزش و پرورش را باید به یک اتاق فکر تبدیل کرد که هم فکر تولید و هم سیاست گذاری کند.
دانش آشتیانی ضمن اشاره به اینکه اگر معلم دغدعه معیشت داشته باشد نمیتواند در کلاس درس آن نوآوریها را برای طرح درس دنبال کند، خاطرنشان کرد: معتقدیم معلم ما باید در ابتدا یک پژوهشگر باشد. راه بسیار طولانی را داریم که بینشها و نگرشها را تغییر دهیم و کار سادهای نیست.
وی اضافه کرد: با این دیدگاه آمدم که با کمک شما فرهنگیان و تشکلها یک دگرگونی و دگردیسی در آموزش و پرورش به وجود آوریم. خوشبختانه در سند تحول این بینش وجود دارد اما مشکل این است که باید زیرساختها را فراهم کنیم تا اهداف سند را پیاده کنیم.