وجود کودک در خانه، فضای آن را از برکت و مهر و مودت لبریز می کند. فرزند پاره تن والدین و گلی از گل های بهشت است. حضرت علی علیه السلام می فرماید: «فرزند شما در هفت سال اول، برگ خوشبویی بر ساقه درخت وجودتان است». کودک یعنی نشاط، زندگی، عشق و امید. او گلی است که به امانت به دست پدر و مادر سپرده شده تا در راه تکامل و پرورش او بکوشند، به منزل مقصودش برسانند و زمینه های رشد و بالندگی او را فراهم آورند. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرموده است: «فرزند شایسته، گلی است از گل های بهشت». پس با این اوصاف از وظایف اخلاقی پدران و مادران این است که بکوشند بین کودکان خویش بر اساس عدالت رفتار کنند. آنها هیچ گاه نباید پسر را بر دختر، یا به عکس، و یا فرزندی را بر فرزندان دیگر مقدم بدارند یا نزد بچه ها، یکی را بیش از همه مورد حمایت و محبت قرار دهند. اگر هدیه ای می آورند، برای همه بیاورند و اگر می بوسند، تمام بچه ها را ببوسند، و بین آن ها تفاوت بگذارند. مشخص است که خود پدر و مادر هم از میوه تلخ این تبعیض ها بی بهره نمی مانند و اعتماد و اطمینان بچه ها از آنان گرفته می شود. افزون بر این والدین با این عمل، آتش حسد، کینه و دشمنی را در بین کودکان شعله ور می سازند. پیامبراکرم صلی الله علیه و آله در این باره چنین می فرماید: «از خدا بترسید و بین فرزندانتان با عدالت رفتار کنید؛ همان گونه که دوست دارید به شما نیکی کنند».
روابط عمومی شبکه بهداشت و درمان انار
