حسین عبیری گلپایگانی اظهار کرد: کیسه‌های پلاستیکی و ظروف یکبار مصرف حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ سال در طبیعت ماندگاری دارند و به راحتی تجزیه نمی‌شوند؛ همچنین رها کردن این کیسه‌های پلاستیکی در زمین‌های کشاورزی باعث از بین رفتن حاصلخیزی زمین شده و به گیاهان آسیب می‌زند.
این فعال محیط زیست افزود: بازیافت کیسه‌های پلاستیکی مشکل‌آفرین است؛ ولی ظروف پلاستیکی که ضخیم هستند، راحت‌تر تجزیه می‌شوند و امکان بازیافت بیشتری دارند.
وی گفت: برای جلوگیری از آسیب‌رساندن به محیط زیست و کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیکی می‌توان از کیسه‌های پارچه‌ای جایگزین استفاده کرد و یا در مواقعی که مجبور به استفاده از کیسه‌های پلاستیکی هستیم، می‌توانیم از آنها چندین بار و به مدت طولانی استفاده کنیم و این کیسه‌های پلاستیکی را بلافاصله به زباله تبدیل نکنیم.
عبیری بیان کرد: چندین سال است که فعالان محیط زیست پیگیری می‌کنند که وزارت نفت مواد نفتی را برای تولید کیسه‌های پلاستیکی و ظروف یکبار مصرف در اختیار پتروشیمی قرار ندهد و به جای آن برای تولید ظروف گیاهی سرمایه‌گذاری کند، ولی مسوولان سازمان توجهی به این امر ندارند.
این فعال محیط زیست درباره تولید کیسه‌های تجزیه‌پذیر گفت: متأسفانه موسسه ملی استاندارد هنوز این کیسه‌های تجزیه‌پذیر را تأیید نکرده است.
عبیری در پایان گفت: در سال ۲۰۱۲ در اروپا تولید کیسه‌های پلاستیکی و ظروف یکبار مصرف ممنوع اعلام شد و به جای آن از مواد جایگزین استفاده می‌کنند.
