۱۷ مرداد دیگری در راه است؛ روز خبرنگار! وپاسداشت تلاش های بی وقفه قشری فرهیخته! از جامعه که وظیفه اشان به طور مشخص اطلاع رسانی است!! در چنین ایامی سیلی ازتبریکات و تجلیل ها به راه می افتد؛ همایش ها ترتیب داده می شوند و مراسم ها برگزار می کنند تا بگویند: ای عزیزان خبرنگار! ما به یاد شماییم! شما اگر نباشید روند اطلاع رسانی چنین وچنان خواهد شد! شما عزیزید!! شما نورچشم وچلچراغ محفل ما هستید! شما چشم وگوش جامعه و وجدان بیدار مردم هستید! و….شما جواهرید!! وهمین که این ایام گذشت ما می مانیم و تنهایی ها و مصیبت هایمان! درست مانند آنانی که عزیزشان را از دست داده اند؛
تا چند روزی دور وبرشان شلوغ است و آدم متوجه نیست که چه بلایی سرش آمده و همین که می گذارند و می روند سراغ زندگی اشان؛ غم غربت وبی کسی به سراغ اش می آیند و…..؟! چقدر زود گذشت؛ همین پارسال بود! در چنین روزهایی؛ چند دقیقه ای وشاید سه تا ۵ دقیقه وقت داشتم که پشت تریبون بروم و زبان حال جماعتی باشم که هم باید به به های دیگران را نوش جان کنند و هم ……… خودی ها را تحمل نمایند وبه حق که خودی ها آنچه نثارمان می کنند؛ عین واقعیت است ودرست مثل روز روشن؟! آن روز مشکلات همکارانم را یک به یک گفتم؛ همه گوش بودن وشنیدند وفقط شنیدند و آخر برنامه هم کف مرتب و تجلیلی تمام و کمال؟! نمیدانم این گوش ها خوب شنیدند؟ مگر من از خوشبختی ها و سعادت جماعت خبرنگار می گفتم که هورا سر دادند و تشویقم کردند و یا می خواستند به من ساده لوح بگویند که ….!!
سالیانی است که در اواسط مرداد خبرنگار را یاد می کنند که چه قشر موثر و فعالی هستند!! کاغذهای زیبا ورنگی سیاه می کنند و قابشان می گیرند وبا افتخار تقدیممان می کنند و عکس میگیرند با این جماعت قهرمان و ساده لوحی که می دانند یا نمی دانند هیچ خبری نیست و شاید سوژه شده اند برای ایامی که زیاد دور نیست و بی شک این تصاویر به کارشان خواهد آمد!!(پیش بینی کنید و پاداشتان محفوظ در درگاه الهی).حالا همه رفته اند سرکارو زندگی اشان و تومانده ای با تمام مشکلاتت!! حقوقی که کفافت نمیدهد برای یک زندگی در حد خط فقر!!چشم غره صاحب خانه محترم وگرامی ات!!مطالبات فراوان زن وبچه بخت برگشته ات که نمیدانند با توچه کنند؟!مسیری که هر روز باید تن خسته ات را تحمل کند! وچهره هایی که برایشان در اتوبوس تکراری شده ای؟! بابا جون ما خبرنگاریم؛ چشم وگوش جامعه ایم ؛ وجدان بیدار اجتماعیم!!وظیفه امان اطلاع رسانی است از نوع شفاف وجامعش!! البته این شفافیت ومیزانش را آنانی تشخیص می دهند که گاهاً مجبوری به خاطر این زندگی لعنتی؛ گوش به حرفشان دهی تا شاید هرروز با جیب های خالی به سرایت نروی و شرمنده اهل وعیال نباشی؟!
عزیزان ! شما مهمترین ابزار تحقق دموکراسی در جامعه هستید ؛ با قلمتان؟! باور کنید که خیلی مهمید!! اصلاً این چند روز را بی خیال مشکلات!! مهم نیست که امنیت شغلی ندارید؛ بیمه اتان می کنند یا نه! سرپناهی دارید یا خیر! شرمنده خانواده هستید؛مهم نیست ؟! شما شغلی دارید که جایگاهش بسیاررفیع است!! شما به ارزش قلم وآنچه مینویسد؛ کاملاً واقفید! شما با قلم هایتان طوفان ها به راه انداخته اید؛ قلمتان خیلی ها را حسرت به دل یک دقیقه آرامش گذاشته ؛ شما نورافکن هایی هستید که زوایای تاریک بسیاری را روشن کرده و چه خدماتی که انجام داده اید و خبر ندارید!!مهم نیست که شب های زیادی تا صبح خواب برشما حرام گردیده ازاین که کلافه زندگی هستید؟! زندگی ای که با قلم شیوایتان برای خیلی ها جنتی شده ویژه جنت مکانها؛ وشما دائم باید درعذاب باشید ودراین حالت وقوف کنید تا …. و خدا می داند وبس !
به راستی ما دراین حالت بمانیم و برهنگانی باشیم که برتن همگان جامه های شریف پوشاندیم و خواهیم نمود؛ وتو نیک می دانی که برخی از آنان شایسته این جامه نبودند و نخواهند بود و باید سکوت کنی و نظاره گرباشی؟! و…. و یا ما هم بزنیم به بیراهه ها و خود را ببندیم؛ بی خیال همه چیز؛ بی خیال وجدان ؟! اطلاع رسانی شفاف و دقیق کیلویی چند!! رکن دموکراسی هستی را بی خیال؟! زن وبچه را دریاب که اوضاعشان وخیم است و …. خدایا! ما را چنان عزمی عطاء فرما که با عزت و سربلندی برای اعتلای کشورعزیزمان قلم بزنیم و شرمنده ملت شریف و دولت خدمتگذارمان نباشیم و مهمتر ازهمه شرمندگی هایمان در برابر خانواده پایان پذیرد! روز خبرنگار بر تمامی همکاران شریف وخانواده محترم و پرتلاش رسانه ومطبوعات و کلیه پیشگامان اطلاع رسانی و روشنگری تبریک وتهنیت باد.
چنان کن سرانجام کارتو خشنود باشی و مارستگار
